Ο Ορφεύς Προς Τον Μουσαίο

Μάνθανε δή, Μουσαίε, Θυηπολίην περισέμνην, ευχήν, ή δή τοι προσφερεστέρη εστίν απασέων. Ζεύ βασιλεύ, και Γαία, και ουράνιαι φλόγες αγναί Ηελίου, Μήνης θ' ιερόν σέλας, Άστρα τε πάντα. και σύ, Ποσείδαον γαιήοχε κυανοχαίτα, Φερσεφόνη θ' αγνή, Δήμητηρ τ' αγλαόκαρπε, Άρτεμη τ' ιοχέαιρα, κόρη, και ήϊε Φοίβε, ός Δελφών ναίεις ιερόν πέδον. ος τε μεγίστας τιμάς εν μακάρεσσιν έχεις, Διόνυσε χορευτά. Άρες τ' οβριμόθυμε , και Ηφαίστου μένος αγνόν, αφρογενής τε θεά, μεγαλώνυμα δώρα λαχούσα. και σύ καταχθονίων βασιλεύ, μέγ' υπείροχε δαίμον. Ήβη τ', Ειλειθυία, και Ηρακλέος μένος ήυ. και το Δικαιοσύνης τε και Ευσεβίης μέγ' όνειαρ κικλήσκω, Νύμφας τε κλυτάς, και Πάνα μέγιστον, Ήρην τ', αιγιόχοιο ο Διός θαλερήν παρακοιτίν. Μνημοσύνην τ' ερατήν, Μούσας τ' επικέκλομαι αγνάς εννέα, και Χάρίτάς τε, και Ώρας, ήδ' Ενιαυτόν, Λητώ τ' ευπλόκαμον θείην,σεμνήν τε Διώνην, Κουρήτας τ' ενόπλους, Κορύβαντάς τ' ηδέ Καβείρους, και μεγάλους Σωτήρας ομού, Διός άφθιτα τέκνα Ιδαίους τε θεούς, ήδ' άγγελον ουρανιώνων, Ερμείαν κήρυκα, Θέμιν θ' ιεροσκόπον ανδρών, Νύκτα τε πρεσβίστην καλέω, και φωσφόρον Ήμαρ, Πίστιν τ' ηδέ Δίκην, και αμύμονα Θεσμοδότειραν. Ρείαν τ', ηδέ Κρόνον, και Τηθύν κυανόπεπλον, Ωκεανόν τέ μέγαν, σύν τ' Ωκαιανοίο θυγατράς. Άτλαντος τέ και Αιώνος μέγ' υπείροχον ισχύν. και Χρόνον αέναον, και το Στυγός αγλαόν ύδωρ, μειλιχίους τε θεούς. αγαθήν δ' επί τοίσι Πρόνοιαν. Δαίμονα τ' ηγάθεον, και Δαίμονα πήμονα θνητών.Δαίμονας ουρανίους τε και ειναλίους και ενύδρους,και χθονίους και υποχθονίους, ήδ' ηεριφοίτους.και Σεμέλην, Βάκχου τε συνευαστήρας άπαντας, Ινώ, Λευκοθέην τε , Παλαίμονα τ' ολβιοδώτην.Νίκην θ' ηδυέπειαν, ίδ' Αδρήστειαν άνασσαν. Και βασιλέα μέγαν Ασκληπιόν ηπιοδώτην. Παλλάδα τ' εγρεμάχην κούρην, Ανέμους τε πρόπαντας και Βροντάς, Κόσμου τε μέρη τετρακίονος αυδώ. Μητέρα τ' αθανάτων, Άττιν και Μήνα κικλήσκω . Ουρανίην τε θεάν, σύν δ' άμβροτον αγνόν Άδωνιν, Αρχήν τ' ηδέ Πέρας. (το γάρ έπλετο πάσι μέγιστον) ελθείν ευμενέας, κεχαρημένον ήτορ έχοντας, τήνδε θυηπολίην ιερήν, σπονδήν τ' επί σεμνήν.

• ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Μάθε λοιπόν, Μουσαίε, τη σεπτή ιερουργία,την επίκληση, που είναι για σένα η πιο έξοχη απ' όλεςΩ βασιλέα Δία και Γαία και αγνές ουράνιες φλόγες του Ηλίουκαι της Σελήνης, σέλας ιερό και Άστρα όλα του ουρανούκαι συ Ποσειδώνα μαυρομάλλη που περιβάλλεις τη γη,Περσεφόνη αγνή και Δήμητρα με τους έξοχους καρπούς΄ω κόρη Άρτεμι τοξοβόλε, και εύστοχε Φοίβε που διαμένειςστην ιερή χώρα των Δελφών και συ Διόνυσε χορευτήπου απολαμβάνεις τις μέγιστες τιμές ανάμεσα στους μακάριους΄ω Άρη ορμητικέ και αγνή μανία του Ηφαίστουκαι αφρογενής θεά, που σου έλαχαν δώρα ονομαστά κι εσύτων καταχθονίων βασιλιά, μεγάλε δαίμονα και υπέροχε΄ω Ήβη και Ειλείθυια και δύναμη γενναία του Ηρακλέουςκαι της διακιοσύνης και της Ευσεβείας τη μεγάλη ευεργεσίαεπικαλούμαι και τις περίφημες Νύμφες, τον μέγιστο Πάνακαι την Ήρα τη θαλερή σύζυγο του ασπιδοφόρου Διός΄τη Μνημοσύνη καλώ και τις αγνές Μούσες, τις Χάριτεςκαι τις Ώρες και τον Ενιαυτό, καθώς και την καλλιπλόκαμηθεία Λητώ και τη σεμνή Διώνη, τους ενόπλουςΚουρήτες, τους Κορύβαντες και τους Καβείρουςκαι μαζί τους μεγάλους Σωτήρες, αθάνατα τέκνα του Διός,και τους Ιδαίους θεούς, μα και τον αγγελιοφόρο των Ουρανιώνων,τον κήρυηκα Ερμή και τη Θέμιδα, τη μάντισσα των ανθρώπωνκαι την πρεσβύτερη όλων, τη Νύκτα καλώ και τη φωτοφόροΗμέρα και τη Πίστη, τη Δίκη και την άμεμπτη Θεσμοδότριακαι τη Ρέα, τον Κρόνο και τη μελανόπεπλη Τηθύ και το μέγαΩκεανό και μαζί τις κόρες του Ωκεανού και την απαράμιλληδύναμη του Άτλαντος και του Αιώνος και τον αέναοΧρόνο και της Στυγός το διαυγές νερό και τους μειλίχιουςθεούς και μαζί μ' αυτούς την αγαθή Πρόνοια,τον αγιότατο Δαίμονα και τον τιμωρό Δαίμονα των θνητών,μα και τους ουράνιους Δαίμονες, τους θαλάσσιους, τους υδάτινους,τους χθόνιους και τους υποχθόνιους και τους αέρινους΄και τη Σεμέλη και τους εύθυμους συνοδούς του Βάκχουκαι την Ινώ, τη Λευκοθέα και το χορηγό της ευτυχίας Παλαίμονα.Τη γλυκόφωνη Νίκη και την άνασσα Αδράστειακαι τον καταπραϋντικό Ασκληπιό, το μέγα βασιλέα΄και την Παλλάδα, τη φιλοπόλεμη κόρη, και όλους τους Ανέμουςκαι τις Βροντές και τα μέρη του τετρακίονα Κόσμουπροσφωνώ΄και τη Μητέρα των αθανάτων, μα και τον Άττι και τον Μήνακι αθάνατο Άδωνι και την Αρχή και το Πέρας (που είναιτο μέγιστο σ' όλα) να έλθουν ευμενείς και με χαρούμενηκαρδιά σ' αυτή την ιερή θυσία και τη σεμνή σπονδή.

• Ευτυχώς χρω έταιρε-Να 'σαι καλότυχος φίλε